วัชพืชไร่อ้อย

ไม้ล้มลุก ทอดเลื้อยปกคลุมดินหรือพันไม้อื่น ลำต้นเป็นสันสามเหลี่ยม มีปีกแคบๆ ใบเดี่ยว รูปไข่กว้างหรือแกมรูปหอก กว้าง 2 – 8 เซนติเมตร ยาว 3.2 – 10 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบเว้า รูปหัวใจ ท้องใบมีขนปกคลุมแน่น ดอก สีขาว ออกเป็นช่อหรือดอกเดี่ยว

เป็นพืชจำพวกไม้เถาเลื้อยประเภทล้มลุก ลำต้นมีขนาดเล็กเลื้อยไปตามพื้นดินหรือพันต้นไม้อื่น ลำต้นและใบมียางสีขาว เมื่อขยี้ดมดูมีกลิ่นเหม็น ใบ เป็นใบเดียวเรียวยาว หรือรูปหอก ออกเป็นคู่ๆ ตรงข้ามกัน เนื้อใบบางก้านสั้น เส้นใบโค้งใบสีเขียวเนื้อในบาง

ไม้เถา อายุปีเดียว มีมือเกาะ ลำต้นเป็นสี่เหลี่ยม ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงเวียนรอบต้น รูปแผ่กว้าง แผ่นใบเว้าลึกเป็น 5 พู ขนาด 3 – 7 เซนติเมตร โคนใบเว้า ปลายใบแหลม ขอบใบจักตื้น ก้านใบยาว 2 – 6 เซนติเมตร ดอกสีเหลือง ออกเดี่ยวตามซอกใบ แยกเพศอยู่บนต้นเดียวกัน

วัชพืชข้ามปี เป็นพืชต่างประเทศชนิดหนึ่ง เถายาวเล็กและเหนียว เลื้อยไปตามพื้นดิน ข้อหนึ่งๆยาวประมาณ 20 เซนติเมตร ใบเดี่ยวออกตามข้อ ข้อละใบ สลับข้างกัน ลักษณะใบคล้ายใบผักบุ้งแต่เล็กกว่า ใบบาง ขอบใบเป็นจักลึกข้างละ 23 จัก ดอกเป็นดอกเดี่ยว

วัชพืชประเภทใบกว้าง เป็นพืชล้มลุก อายุปีเดียวหรือหลายปี สูง 20 – 50 เซนติเมตร ลำต้นเป็นสัน มีขนสั้นๆ นุ่มหนาแน่น แตกกิ่งก้านที่บริเวณโคนต้น บริเวณข้อโป่งพอง ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปวงรีแกมขอบขนาน หรือรูปขอบขนานแกมไข่กลับ ฐานใบรูปลิ่ม หรือป้าน

วัชพืชปีเดียว ไม้ล้มลุกทอดเลื้อย อายุปีเดียว ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยมี 48 คู่ รูปขอบขนาน กว้าง 0.2 – 0.5 เซนติเมตร ยาว 0.5 – 1.5 เซนติเมตร โคนเบี้ยว ปลายมน ผิวใบมีขนนุ่มทั้งสองด้าน ก้านใบย่อยสั้นจนเกือบไม่มี ดอก เป็นดอกเดี่ยว สีเหลืองสด

วัชพืชปีเดียว เป็นไม้ล้มลุก แผ่แบนตามพื้น ลำต้นออกจากโคนต้น ผิวมีขนประปรายหรือเรียงเป็นแถบตามยาว ใบเดี่ยวออกกึ่งตรงข้าม รูปกลมหรือรูปไข่กลับหรือรูปไข่ ยาว 0.3 – 1.2 เซนติเมตร กว้าง 0.1 – 1.6 เซนติเมตร ปลายใบแหลมหรือกลม ฐานใบสอบ ขอบใบเรียบ สีแดง

วัชพืชข้ามปี วัชพืชประเภทใบกว้าง ไม้พุ่มอายุหลายปี มีหนามปกคลุมทั่วต้น สูง 24 เมตร ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก 2 ชั้น ใบย่อยชั้นแรก 10 – 15 คู่ ใบย่อย ชั้นรอง 35 – 51 คู่ รูปขอบขนานแคบ ก้านและแกนใบมีหนาม ดอก สีม่วงแดงแกมชมพู ออกเป็นช่อกลมที่ซอกใบ

วัชพืชปีเดียว วัชพืชใบกว้าง อายุปีเดียว หญ้ายางเป็นพืชต่างประเทศ ระบาดเข้ามาในประเทศไทยหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 พบครั้งแรกที่สถานีทดลองเกษตรกรรมศรีสำโรงในราวปี พ.ศ. 2492 – 2493 และแพร่พันธุ์ไปอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นวัชพืช เจริญงอกงามในที่ดินปนทราย พบตามที่ดอนทั่วไป